Op de website van de “Vereniging de Nederlandse Schapendoes” vindt je de complete rasbeschrijving dat kunnen wij niet verbeteren en bovendien is het als pupkoper goed om die site eens te bekijken, je vindt er veel nuttige informatie. Maar als je lang doezen hebt en veel soortgenoten ziet, ontwikkel je wel voorkeuren. Wij zijn nooit gecharmeerd geweest van de puur zwart-witte honden, maar geven de voorkeur aan de overwegend donkere honden met grijze aftekening. Dat nemen we mee in de keuze voor de reu. Voor ons is ook de staartdracht heel belangrijk. Als de does actief of enthousiast is mag en moet de staart omhoog, maar in rust hangt hij in een boog omlaag. Voor ons maakt dat het echte profiel van de Schapendoes. En de schapendoes moet een lichte hond blijven die hoog kan springen en dat ook graag doet.
Van oorsprong was de schapendoes een scheperhondje op de heidevelden van hoog Nederland met het accent op het noorden en oosten van het land. In Zuid-Nederland domineerden kleine herdershonden. Het zal ook te maken hebben gehad met het feit dat de heideschapen van de Drentse heides een slag kleiner zijn dan de heideschapen van de Kempen. Maar de heide is overal even hoog en daar moest de schapendoes wel raad mee weten. Sprongkracht en uithoudingsvermogen waren dus een vereiste, en dat zie je nog steeds terug in de does van vandaag.
Kleur, staartdracht, type, allemaal dingen die een rol spelen bij de keuze voor een hond, maar gezondheid en karakter, moeten de boventoon voeren bij de keuzes die je als fokker maakt. Wij staan daarom volledig achter de voorzorgen die de “Vereniging de Nederlandse Schapendoes” maakt en de eisen die ze daarom stelt aan haar fokkers. Je gaat als enkele fokker het verschil niet maken, maar door gezamenlijk op te trekken doen we er alles aan om lieve en gezonde pups op de wereld te zetten.